Windykacja wierzytelności

Każda firma boryka się z problemem windykacji wierzytelności. Jest to spowodowane głównie tym, że nie istnieje w zasadzie taka działalność, albo istnieje w bardzo niewielu branżach, która pozwala na sprzedaż, czy świadczenie usługi, przy jednoczesnym pobieraniu zapłaty przed dostawą towaru lub wykonaniem całości usługi. Jednym słowem, w każdym przypadku, gdy w firmie wystawiane są faktury z odroczonym terminem płatności prędzej, czy później, pojawi się problem braku zapłaty. Dlatego też każda firma (przedsiębiorca) powinna brać pod uwagę, że będzie musiała zmagać się z dochodzeniem należności od dłużnika. Z tym z kolei związany jest szereg problemów, ponieważ można wybrać kilka sposobów i dróg dochodzenia wierzytelności.

Wśród niezorientowanych właścicieli, zwłaszcza małych i średnich firm, pokutuje wiele fałszywych przekonań dotyczących ściągania wierzytelności. Po pierwsze, należy sobie odpowiedzieć na pytanie, kto może dla nas wykonać usługę dochodzenia wierzytelności, a więc jej windykacji. Na rynku jest wiele firm windykacyjnych, oferujących dochodzenie wierzytelności za % od ściągniętej należności. Ponadto windykacją zajmują się kancelarie prawne, kancelarie adwokackie, kancelarie radcowskie. Wyspecjalizowani prawnicy prowadzą windykację należności niezależnie od firm windykacyjnych. Różnica pomiędzy firmą windykacyjną a kancelarią prawną (kancelarią Radcy prawnego, czy kancelarią adwokacką) jest taka, że Kancelaria prawna, radca prawny, adwokat, przygotowani są do wykonania usługi windykacyjnej w całości od początku do końca, natomiast firma windykacyjna zawsze na którymś etapie wykonywania usługi windykacyjnej będzie musiała skorzystać z usług kancelarii prawnej. Firma windykacyjna najczęściej jest prowadzona przez osoby niebędące prawnikami, które posiadły pewien wycinek wiedzy prawniczej i pewne umiejętności.

Działania firmy windykacyjnej często kończą się na działaniach polubownych. Firma windykacyjna kontaktuje się z dłużnikiem i próbuje nakłonić go do dobrowolnej zapłaty. Wyspecjalizowana Kancelaria prawna zastosuje te same formy, będzie prowadzić negocjacje z dłużnikiem, ale jednocześnie będzie podejmować kroki na drodze prawnej, aby jak najszybciej doprowadzić do zaspokojenia roszczenia klienta. Trzeba sobie zdawać sprawę z tego, że w przypadku, gdy dłużnik nie reaguje na wezwania i próby podjęcia negocjacji, należy jak najszybciej podjąć działania na drodze prawnej w celu dochodzenia wierzytelności. Na windykację składa się szereg czynności, jakie wierzyciel, czy w jego imieniu firma – windykacja legnica albo Kancelaria prawna, podejmuje w celu odzyskania wierzytelności. W pierwszej kolejności będą to negocjacje z dłużnikiem. Warto w tym momencie jest podpisać z dłużnikiem dokument, który będzie stanowił uznanie długu. To pozwoli ograniczyć późniejsze koszty dochodzenia wierzytelności na drodze sądowej. Można z dłużnikiem również podpisać ugodę, jednak ugoda zawsze wiąże się z pewnymi ustępstwami na rzecz dłużnika. Ustępstwo to np. nienaliczanie odsetek od należności głównej, zmniejszenie długu przy założeniu natychmiastowej zapłaty, rozłożenie należności na raty płatne w określonych terminach. Można również odroczyć termin zapłaty pod warunkiem zabezpieczenia wierzytelności.

Następnym krokiem dochodzenia wierzytelności jest skierowanie sprawy na drogę postępowania sądowego. W zależności od posiadanych przez wierzyciela dokumentów możliwe będzie uzyskanie nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym lub postępowaniu upominawczym. Jeśli sąd nie wyda nakazu zapłaty, pozostawać będzie postępowanie procesowe sporne. To znacznie wydłuża czas postępowania. Bardzo istotne dla późniejszego wyegzekwowania wierzytelności może okazać się zabezpieczenie wierzytelności przed wszczęciem postępowania sądowego albo równocześnie z jego rozpoczęciem. Tu należy wskazać, że nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym jest równocześnie tytułem zabezpieczenia, a więc można na jego podstawie prowadzić postępowanie zabezpieczające przez komornika. Pamiętać należy, że postępowanie sądowe jest w każdym przypadku czasochłonne. Nawet w przypadkach, gdy nakaz zapłaty zostanie uzyskany szybko (miesiąc, dwa miesiące oczekiwania), czekać jeszcze trzeba będzie na uprawomocnienie się nakazu, jego doręczenie wraz z klauzulą wykonalności. Tak więc nawet w sytuacji, gdy dłużnik nie wniesie zarzutów do nakazu zapłaty albo sprzeciwu trzeba przygotować się na długotrwałe postępowanie. Każda jedna czynność przed sądem po prostu trwa. W mniejszych miastach sądy działają sprawniej, ponieważ jest mniejszy wpływ spraw. Można zatem zmienić właściwość sądu, np. dokonując powierniczego przelewu wierzytelności na podmiot, który z uwagi na swoją siedzibę będzie mógł złożyć pozew w sądzie mniej obłożonym sprawami. Windykacja wierzytelności jest procesem złożonym. Jednym ze sposobów na pozbycie się problemu z wierzytelnością i jej dochodzeniem jest jej sprzedaż. Pod pewnymi względami może być do dobre rozwiązanie. Możliwe jest, że kwotę stanowiącą różnicę pomiędzy należnością a uzyskaną za jej zbycie ceną można wrzucić w koszty. Odpowiadając zatem na pytanie, komu powierzyć windykowanie, dochodzenie wierzytelności, stwierdzić należy, że odpowiednia będzie dobra Kancelaria prawna, Kancelaria Radcy prawnego lub Kancelaria adwokacka. Pamiętać jednak należy, że adwokaci najczęściej specjalizują się w sprawach karnych i rodzinnych.

Obsługa prawna

Na każde przedsięwzięcie gospodarcze składa się wiele elementów. Obok kosztów związanych z prowadzoną produkcją, czy sprzedażą, zasadniczym elementem jest przewidzenie i wyliczenie niezbędnych kosztów związanych z bezpieczeństwem prawnym i minimalizowaniem ryzyka prawnego podejmowanych działań. Każda firma powinna mieć obsługę prawną. W zależności od wielkości przedsiębiorstwa, obsługa prawna może zostać zorganizowana jako dział wewnątrz firmy albo usługi prawne mogą zostać przekazane podmiotom zewnętrznym, takim jak kancelaria radcy prawnego, kancelaria adwokacka, a w zakresie podatków, kancelaria doradcy podatkowego. W przypadku większych przedsiębiorstw można spotkać również mieszane modele obsługi prawnej, a więc obsługę prawną świadczoną przez dział prawny firmy oraz jednocześnie przez radcę prawnego, adwokata, czy doradcę podatkowego z zewnątrz. Często zdarza się również, że firma ma dział prawny i zatrudnionych radców prawnych, a poszczególne sprawy zleca zewnętrznym podmiotom. Dział prawny, prawnicy w firmie, zajmują się np. organizacyjnymi sprawami, sprawami statutowymi, obsługą organów spółki, a zewnętrzne kancelarie prowadzą procesy sądowe.

Obsługa prawna firmy jest naprawdę niezbędna, chociaż bardzo często się jej po prostu nie docenia. Gdy wszystko idzie dobrze, najczęściej nie widać dobrych efektów doradztwa prawnego. Efekt jest za to bardzo dobrze widoczny w sytuacji, gdy coś pójdzie nie tak, ale wtedy nie zawsze da się wygrać w sądzie spór. Mając to na uwadze powinno się wcześniej zadbać o to, aby mądry radca prawny, prawnik, adwokat, doradca podatkowy, pomógł nam w prowadzeniu firmy. Niejednokrotnie krótkie zapoznanie się z projektem umowy może ustrzec firmę przed zawarciem niekorzystnego kontraktu. Najlepszy prawnik to taki, który jest związany stale z firmą, zna jej specyfikę, metody działania. Może wtedy najlepiej doradzić w niemal każdej sytuacji. Bardzo ważne jest również wdrażanie odpowiednich procedur w firmach, takie przygotowanie dokumentacji handlowej, która pozwoli w przyszłości na tańsze i szybsze egzekwowanie należności firmy. Windykacja wierzytelności to jeden z newralgicznych punktów w każdej firmie. Firma działa, ale w momencie, gdy dochodzi do problemu niepłacenia przez kontrahenta, okazuje się, że nie ma dokumentacji pozwalającej na szybkie i tanie dochodzenie należności. A bardzo często dobry radca prawny, adwokat, po prostu prawnik, jest w stanie tak przygotować procedurę dbałości o zapłatę należności, że pozwala to uniknąć późniejszych problemów. Windykacja, dochodzenie wierzytelności, ściąganie wierzytelności, jest procesem często długotrwałym, wymagającym wiedzy na temat przepisów prawa. Liczy się nie tylko to, czy prawo jest po naszej stronie, ale również to, czy zna się procedurę, w której dochodzone są wierzytelności.

Od tego są prawnicy, ale należy pamiętać, że nawet najlepszy prawnik nie będzie w stanie nic zrobić, gdy dłużnik nie będzie dysponował majątkiem, z którego będzie można przeprowadzić egzekucję. Dlatego tak bardzo ważne jest zabezpieczenie wierzytelności, które może przybrać przeróżne formy, od najprostszych w rodzaju przypilnowania, aby wystawioną fakturę VAT podpisała osoba uprawniona do reprezentowania firmy kontrahenta, po bardziej skomplikowane zabezpieczenia, jak zastaw rejestrowy, hipoteka, poręczenie, weksel in blanco. Metod zabezpieczania wierzytelności jest naprawdę wiele, ale podstawowym elementem jest zawieranie z kontrahentami umów na piśmie. Daje to gwarancję tego, że strony będą wiedziały do jakich świadczeń są zobowiązane. Najczęściej jednak w obrocie prawnym podstawowym dokumentem poświadczającym zawarcie umowy jest wystawiona faktura VAT. Musimy pamiętać jednak, że jest to dokument podatkowy i nie powinien on nam zastępować umowy w formie pisemnej, zlecenia, zamówienia, oferty i jej przyjęcia. Problemem faktury VAT jest najczęściej to, że określa ona jedynie te elementy umowy, które wymagane są przepisami prawa podatkowego, a to często w przypadku sporu sądowego jest niewystarczające. Pozostaje później szerokie pole do kwestionowania zarówno samej zasady (czy doszło do zawarcia umowy), jak i wysokości świadczenia. Radca prawny, adwokat, prawnik, pomogą przygotować umowę, przeredagować umowę, którą zaproponował kontrahent firmy. Niejednokrotnie nie jest wymagana długotrwała praca nad tekstem umowy. Wystarczy, że mądry dobry prawnik po prostu rzuci okiem na umowę i od razu wie, co powinno zostać w niej zmienione, aby w większym stopniu zabezpieczała interesy jego klienta.

Obsługa prawna to podstawa w prowadzonej działalności gospodarczej, przede wszystkim lokalnej – obsługa prawna legnica. Poniesionych na obsługę prawną kosztów nie należy traktować jako straconych. Należy w tym wypadku brać za wzór wielkie firmy, przedsiębiorstwa które prowadzą działalność na wielką skalę. Zadając sobie pytanie, czy którakolwiek z tych wielkich korporacji nie ma prawnika, działu prawnego, zewnętrznej kancelarii prawnej, kancelarii adwokackiej, radców prawnych, czy obywa się bez doradców podatkowych? Odpowiedź jest oczywista i jednoznaczna. Żadna duża firma nie działa bez pomocy prawników. A więc i mniejsze firmy powinny mieć swoją obsługę prawną. Oczywiście koszty poniesione na prawnika będą mniejsze w mniejszej firmie, ale nie powinno się w ogóle rezygnować z pomocy prawnej, ponieważ konsekwencje mogą być naprawdę poważne. W miarę rozwijania przedsiębiorstwa mogą rosnąć potrzeby związane z pomocą prawną, ale przy założeniu, że kolejne przedsięwzięcia będą rozwijać firmę, również one będą przynosić środki, które później będzie można przeznaczyć także na obsługę prawną. Mądry prawnik, radca prawny, adwokat, są warci niejednokrotnie wielkich pieniędzy, bo pozwalają w konsekwencji uniknąć wielu negatywnych następstw nieprzemyślanych czynności.

Prawo spadkowe

Ponieważ życie każdego człowieka musi się zakończyć śmiercią, każdego z nas dotyczy prawo spadkowe. Ze śmiercią każdego człowieka wiążą się skomplikowane kwestie związane z podziałem majątku pomiędzy spadkobierców. W niniejszym artykule, choćby w ogólnym zarysie, chcielibyśmy przedstawić podstawowe zagadnienia związane z prawem spadkowym (prawem do spadku, dziedziczeniem). Podstawowymi pojęciami z zakresu prawa spadkowego są: spadkodawca – jest to osoba, która umiera i po niej następuje dziedziczenie spadku, spadkobierca – jest to osoba, która nabywa spadek po spadkodawcy, spadkobierca ustawowy – spadkobierca, który dziedziczy po spadkodawcy, który nie pozostawił po sobie testamentu, spadkobierca testamentowy – spadkobierca, który dziedziczy po spadkodawcy, który sporządził testament, zachowek – kwota pieniężna, która należy się osobie, która nie jest spadkobiercą testamentowym, a byłaby spadkobiercą ustawowym, gdyby spadkodawca nie rozporządził swoim spadkiem poprzez testament lub darowizny. Z chwilą śmierci osoby fizycznej następuje tzw. otwarcie spadku. W takim przypadku spadkobiercy powinni złożyć do sądu wniosek o stwierdzenie nabycia spadku. Sąd wydając postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku stwierdza, że spadek po określonym w postanowieniu spadkodawcy na podstawie ustawy albo testamentu dziedziczą określone osoby. Sąd określa również udział, jaki każdemu spadkobiercy przysługuje w spadku. W postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku sąd nie wypowiada się na temat przedmiotów wchodzących do spadku. To dzieje się dopiero na etapie działu spadku, ale do tego jeszcze przejdziemy. Postanowienie o nabyciu spadku będzie zatem określać wyłącznie udział każdego spadkobiercy w spadku. Może zdarzyć się także sytuacja, gdy w spadku nie będzie żadnych przedmiotów, które przedstawiałyby jakąkolwiek wartość, a nawet sytuacja, w której spadek będzie stanowił jedynie długi. Najczęściej zadawane prawnikowi pytanie, to czy możliwe jest dziedziczenie długów. Odpowiedź jest twierdząca. Można odziedziczyć długi, ponieważ spadek stanowią zarówno aktywa, jak i pasywa. Przy takiej odpowiedzi powstaje pytanie, czy można zabezpieczyć się przed odziedziczeniem długów po spadkodawcy? Tak, tu jednak należy pamiętać, że niezbędne jest podjęcie odpowiednich kroków w terminie 6 miesięcy od momentu, w którym spadkobierca dowiedział się o tytule swojego powołania do spadku. Termin 6 miesięcy jest istotny, ponieważ w tym czasie można złożyć jedno z trzech oświadczeń spadkowych: oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza, oświadczenie o przyjęciu spadku wprost, oświadczenie o odrzuceniu spadku. Oświadczenie o przyjęciu spadku wprost oznacza, że spadkobierca dziedziczy bez ograniczenia zarówno majątek, jak i zadłużenie spadkodawcy. Takie oświadczenie należy składać wyłącznie w sytuacji, gdy spadkobierca jest stuprocentowo pewny, że jego spadkodawca nie pozostawił po sobie długów. W przypadku, gdy spadkobierca nie jest tego pewien, powinien złożyć oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza, a w przypadku gdy wie, że długi przekraczają wartość majątku oświadczenie o odrzuceniu spadku. Uwaga, niezłożenie przez spadkodawcę jednego z trzech powyżej wskazanych oświadczeń w ciągu sześciu miesięcy jest równoznaczne ze złożeniem oświadczenia o  przyjęciu spadku wprost, czyli dziedziczeniu majątku i długów bez ograniczeń. Oświadczenie o przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza oznacza, że wprawdzie spadkobierca będzie dziedziczył, ale jego odpowiedzialność za długi spadkodawcy będzie ograniczona wyłącznie do stanu czynnego spadku, czyli nadwyżki ponad zadłużenie. W przypadku, gdy wiemy, że spadkodawca pozostawił jedynie długi, możliwe jest złożenie oświadczenia o odrzuceniu spadku. W takiej sytuacji składający oświadczenie jest traktowany przez prawo, jakby nie dożył otwarcia spadku. Nie dziedziczy zatem niczego, ale też w ogóle nie interesują go długi spadkodawcy, ponieważ nie będzie za nie odpowiadał w najmniejszym nawet zakresie. O czym jednak należy pamiętać w tej sytuacji? W przypadku, gdy osoba odrzucająca spadek ma dzieci, po odrzuceniu spadku to dzieci będą dziedziczyć udział, jaki przypadał w spadku osobie odrzucającej spadek. Zatem w sytuacji zadłużenia spadkodawcy, również dzieci będą musiały odrzucić spadek. W przypadku dziedziczenia ustawowego, to przepisu kodeksu cywilnego rozstrzygają o tym, kto odziedziczy majątek po spadkodawcy. Jeżeli natomiast spadkodawca pozostawił testament, to jego treść będzie przesądzać o tym, kto i w jakim udziale jest spadkobiercą. Spadkobiercami testamentowymi mogą być zarówno osoby z kręgu spadkobierców ustawowych, jak i spoza nich. Testament można sporządzić w różny sposób. Może to być akt notarialny. W tym celu należy udać się do notariusza i oświadczyć swoją wolę, która zostanie przez rejenta ubrana w formę aktu notarialnego. Można również spisać testament własnoręcznie. W tym celu należy spisać całą jego treść odręcznie, podpisać się i wskazać datę sporządzenia. W sporządzeniu takiego testamentu może pomóc radca prawny, adwokat, każdy prawnik. Jednak należy korzystać z usług prawnika, który jest mądry i zna się na prawie spadkowym, jest specjalistą w tej dziedzinie. Prawo spadkowe jest skomplikowane i może nastręczać wielu problemów również prawnikom. W testamencie można zapisać, że cały spadek będzie przypadał jednej, bądź wielu osobom. Można określić ułamek w jakim osobom tym będzie się należał spadek. Testament może również dotyczyć poszczególnych przedmiotów wchodzących w skład spadku. Mamy wtedy do czynienia z tzw. zapisem. Wyróżnia się zapis zwykły polegający na tym, że spadkodawca zapisuje spadkobiercy określony przedmiot i później konieczne jest przeniesienie przez spadkobierców ustawowych tego przedmiotu na zapisobiorcę. Ostatnio wprowadzono jednak nowy rodzaj zapisu, tzw. zapis windykacyjny. W tym przypadku, ale testament musi być sporządzony wtedy przez notariusza, przedmiot wymieniony w takim testamencie przechodzi na spadkobiercę z chwilą śmierci spadkodawcy. W przypadku spadkobrania, spadkodawca musi zapłacić podatek od spadku, chyba że jest w grupie spadkobierców, którzy zwolnieni są z mocy ustawy od tego podatku. Pamiętać należy, że zwolnienie ma miejsce wyłącznie wtedy, gdy spadkodawcy w terminie 6 miesięcy od stwierdzenia nabycia spadku zgłoszą nabycie we właściwym urzędzie skarbowym. W Legnicy tym urzędem skarbowym jest Urząd Skarbowy w Legnicy przy ul. Najświętszej Marii Panny 3. Niezłożenie deklaracji o zwolnieniu z podatku skutkuje obowiązkiem jego zapłacenia. Terminu do złożenia deklaracji nie można przywrócić, a więc jeśli ktoś nie złoży deklaracji w terminie, nie będzie miał już później do tego prawa. Kilka uwag należy poświęcić również tak ważnej kwestii, jak dział spadku. Dział spadku polega, ogólnie rzecz ujmując, na tym, że poszczególne przedmioty wchodzące w skład spadku należy podzielić pomiędzy spadkobierców wskazanych w postanowieniu o stwierdzeniu nabycia spadku. Dział spadku może zostać dokonany umową wszystkich spadkobierców, jak również sądownie, w przypadku gdy zachodzi konflikt pomiędzy spadkobiercami. Istnieje kilka sposobów działu spadku. Może nastąpić tzw. podział spadku fizyczny, a więc podział pomiędzy spadkobierców poszczególnych rzecz (np. jeden spadkobierca bierze samochód o wartości mieszkania, które bierze drugi spadkobierca). Może się zdarzyć, że w spadku nie będzie aż tak wielu przedmiotów i podział fizyczny będzie niemożliwy. Wtedy może nastąpić dział spadku, który będzie przewidywał, że jeden ze spadkobierców bierze rzeczy wchodzące w skład spadku, ale będzie musiał dokonać dopłaty lub spłaty na rzecz drugiego spadkobiercy. Trzecim sposobem działu spadku jest sprzedaż majątku spadkowego i podział pieniędzy. Jest oczywiste, że podział pieniędzy ze spadku jest najprostszy do wykonania. Jeżeli spadkobiercy nie mogą się porozumieć co do podziału spadku, wtedy na wniosek każdego z nich może być dokonany sądowy dział spadku. Jeszcze kilka słów na temat różnego rodzaju organów uczestniczących w sprawach spadkowych. Sprawy o stwierdzenie nabycia spadku prowadzą głównie sądy rejonowe. Na obszarze byłego województwa legnickiego, sprawy spadkowe prowadzą: Sąd Rejonowy w Legnicy, Sąd Rejonowy w Złotoryi, Sąd Rejonowy w Lubinie, Sąd Rejonowy w Głogowie. Spis inwentarza, który ma największe znaczenie przy przyjęciu spadku z dobrodziejstwem inwentarza sporządza albo komornik sądowy albo komornik sądowy z urzędu skarbowego. Sprawa o zachowek będzie prowadzona przez Sąd Rejonowy w Legnicy, Sąd Rejonowy w Złotoryi, Sąd Rejonowy w Lubinie, Sąd Rejonowy w Głogowie, w zależności od ostatniego miejsca zamieszkania spadkodawcy. Może to być również Sąd Okręgowy w Legnicy, ale tylko w przypadku, gdy wartość przedmiotu sprawy przekroczy 75.000 zł. Na koniec wypada krótko omówić instytucję, jaką jest właśnie zachowek. W przypadku, gdy spadkodawca w testamencie zapisał swój majątek różnym osobom w taki sposób, że dzieci (wnuki), małżonek i rodzice spadkodawcy są realnie pozbawieni spadku, przysługuje im do spadkobiercy testamentowego roszczenie o zachowek. Roszczenie to jest kwotą pieniężną, która wynosi, w zależności od sytuacji 1/2 albo 2/3 tego, co dochodzący zachowku otrzymałby, gdyby dziedziczył na podstawie ustawy. W takiej sytuacji uprawnionemu nie przysługuje prawo do spadku ani jego części, ale przysługuje mu właśnie prawo do żądania wskazanej kwoty tytułem zachowku.

Podział spółek

Skoro możliwe jest połączenie się spółek, ustawodawca przewiduje również ich podział. Podział spółki również z pewnych względów może być korzystny. W wyniku podziału uzyskujemy dwie lub więcej spółek. Tu jednak pojawia się bardzo istotne ograniczenie. Podział w kodeksowym znaczeniu dotyczy wyłącznie spółek kapitałowych (spółka z o.o. lub spółka akcyjna), gdyż spółki osobowe nie podlegają podziałowi. Podział spółki osobowej (spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna) będzie zatem możliwy przy wykorzystaniu innych instrumentów prawnych, ale z tym wiąże się wiele negatywnych czynników. Podział spółki kapitałowej może przebiegać na cztery sposoby:
– podział przez przejęcie oznacza przeniesienie całego majątku spółki dzielonej na inne spółki w zamian za udziały lub akcje spółki przejmującej, które otrzymują wspólnicy spółki dzielonej,
– podział przez zawiązanie nowych spółek polega na przeniesieniu całego majątku spółki dzielonej na nowoutworzone spółki kapitałowe (sp. z o.o. lub S.A.),
– podział przez przejęcie i zawiązanie nowej spółki oznacza przeniesienie całości majątku spółki dzielonej na spółkę istniejącą i nowo zawiązaną,
– podział przez wydzielenie, w którym tylko część majątku spółki dzielonej przenoszona jest na spółki nowozawiązane lub istniejącą spółkę przejmującą.

Łączenie spółek

Mówiąc o restrukturyzacji, zmianie zasad organizacji firmy, należy również wspomnieć o łączeniu się spółek. Łączenie spółek może mieć np. taki sens, że dwie firmy powiązane ze sobą kapitałowo dążąc do ograniczenia kosztów związanych z jej prowadzeniem postanawiają o połączeniu. Zasadą jest, że spółki kapitałowe (spółka z o.o. lub spółka akcyjna) mogą się łączyć między sobą oraz ze spółkami osobowymi (spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna), z tym ograniczeniem w przypadku spółek osobowych, że spółka osobowa nie może być spółką przejmującą albo spółką nowo zawiązaną. Innym ograniczeniem jest to, że spółki osobowe (spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna) mogą łączyć się ze sobą wyłącznie poprzez utworzenie spółki kapitałowej (spółki z o.o. lub spółki akcyjnej). Łączenie może zostać dokonane na dwa sposoby:
– połączenie poprzez przejęcie,
– połączenie poprzez utworzenie nowej spółki.

Przekształcenia spółek partnerskich

Pewne ograniczenia wiążą się z przekształceniem spółek partnerskich. Zostały one bowiem wprowadzone do porządku prawnego w celu umożliwienia wykonywania w nich tzw. wolnych zawodów. Zalicza się do nich przede wszystkim radców prawnych, adwokatów, doradców podatkowych oraz rzeczników patentowych. Nie wszystkie przepisy pozwalają na prowadzenie wskazanych zawodów w formie spółek kapitałowych. Radca prawny nie może wykonywać zawodu w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, podobnie nie może spółki kapitałowej (S.A. lub spółki z o.o.) założyć i prowadzić adwokat – legnica. Inaczej sytuacja ma się z doradcami podatkowymi. Doradca podatkowy może założyć spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a nawet spółkę akcyjną (S.A.). Konieczne jest w tym wypadku spełnienie dodatkowych wymogów z ustawy o doradztwie podatkowym, ale taka możliwość istnieje. Jeżeli zatem któryś z zawodów ma wykluczone działanie w formie spółki kapitałowej (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej), to oczywiste jest, że przekształcenie w tę spółkę będzie niemożliwe. I tak, adwokat i radca prawny, którzy prowadzą kancelarię adwokacką lub kancelarię radcy prawnego będą skazani przy wyborze formy do ograniczenia się do spółek osobowych (spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna).

Na marginesie wskazać należy również, że także spółka cywilna uregulowana przepisami kodeksu cywilnego może zostać przekształcona jedną ze spółek uregulowanych w Kodeksie spółek handlowych (spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, spółka akcyjna).

Przekształcenia spółek – Kodeks spółek handlowych

Przepisy Kodeksu spółek handlowych stanowią, że przekształcenia może być dokonane:
– przekształcenie spółki jawnej (sp. j.) w spółkę partnerską (sp. p.),
– przekształcenie spółki jawnej (sp. j.) w spółkę komandytową (sp. k.),
– przekształcenie spółki jawnej (sp. j.) w spółkę komandytowo-akcyjną (S.K.A.),
– przekształcenie spółki jawnej (sp. j.) w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (spółkę z o.o.; sp. z o.o.),
– przekształcenie spółki jawnej (sp. j.) w spółkę akcyjną (S.A.),
– przekształcenie spółki komandytowej (sp. k.) w spółkę jawną (sp. j.),
– przekształcenie spółki komandytowej (sp. k.) w spółkę partnerską (sp. p.),
– przekształcenie spółki komandytowej (sp. k.) w spółkę komandytowo-akcyjną (S.K.A.),
– przekształcenie spółki komandytowej (sp. k.) w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (spółkę z o.o.; sp. z o.o.),
– przekształcenie spółki komandytowej (sp. k.) w spółkę akcyjną (S.A.),
– przekształcenie spółki partnerskiej (sp. p.) w spółkę jawną (sp. j.),
– przekształcenie spółki partnerskiej (sp. p.) w spółkę komandytową (sp. k.),
– przekształcenie spółki partnerskiej (sp. p.) w spółkę komandytowo-akcyjną,
– przekształcenie spółki partnerskiej (sp. p.) w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (spółka z o.o.; sp. z o.o.),
– przekształcenie spółki partnerskiej (sp. p.) w spółkę akcyjną (S.A.),
– przekształcenie spółki komandytowo-akcyjnej (S.K.A.) w spółkę jawną (sp. j.),
– przekształcenie spółki komandytowo-akcyjnej (S.K.A.) w spółkę partnerską (sp. p.),
– przekształcenie spółki komandytowo-akcyjnej (S.K.A.) w spółkę komandytową (sp. k.),
– przekształcenie spółki komandytowo-akcyjnej (S.K.A.) w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością (spółka z o.o.; sp. z o.o.),
– przekształcenie spółki komandytowo-akcyjnej (S.K.A.) w spółkę akcyjną (S.A.),
– przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (spółki z o.o.; sp. z o.o.) w spółkę jawną (sp.j.),
– przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (spółki z o.o.; sp. z o.o.) w spółkę komandytową (sp.k.),
– przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (spółki z o.o.; sp. z o.o.) w spółkę partnerską (sp.p.),
– przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (spółki z o.o.; sp. z o.o.) w spółkę komandytowo-akcyjną (S.K.A.),
– przekształcenie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (spółki z o.o.; sp. z o.o.) w spółkę akcyjną (S.A.).

Timesharing

Rozwój usług turystycznych spowodował wykształcenie się w systemach prawnych państw europejskich nowego rodzaju umowy – tzw. timesharing’u. Celem tej umowy jest umożliwienie konsumentowi korzystania z nieruchomości (najczęściej apartamentu albo domu) położonej w atrakcyjnych turystycznie miejscowościach.

Istota timesharing’u sprowadza się do rozdysponowania nieruchomością na rzecz kilku osób bez przeniesienia prawa własności do nieruchomości na którąkolwiek z nich. Konsument zawierając umowę timesharing’u uzyskuje prawo do użytkowania lokalu w każdym roku w oznaczonym czasie.

Umowę timesharing’u zawiera się przynajmniej na okres trzech lat. Ustawa nakłada na przedsiębiorcę, z którym umowa jest zawierana, szereg wymogów informacyjnych. Umowa powinna zostać zawarta na piśmie pod rygorem nieważności. Konsument zawsze może odstąpić od umowy w terminie dziesięciu dni od doręczenia mu dokumentu umowy. Czyni się to składając przedsiębiorcy pisemne oświadczenie o odstąpieniu od umowy.

Zażalenie na postanowienie o podjęciu postępowania administracyjnego

W trakcie postępowania administracyjnego często powstaje sytuacja, w której organ prowadzący postępowanie zawiesza je. Może to w określonych przepisami
sytuacjach nastąpić na wniosek strony lub z urzędu. Organy administracji często podejmują postępowanie nie zawiadamiając strony o tym fakcie, następnie
wydając decyzję rozstrzygającą sprawę co do istoty. Działanie takie jest niezgodne z prawem. Przepis art. 101 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego stanowi bowiem,
że o postanowieniu w sprawie zawieszenia postępowania organ administracji publicznej zawiadamia strony. Oznacza to, że o każdym orzeczeniu, które dotyczy
zawieszenia postępowania, powinna zostać zawiadomiona strona tego postępowania. Orzeczenie odwieszające postępowanie jest więc postanowieniem w sprawie
zawieszenia postępowania. Jest to tym bardziej istotne, że na postanowienie takie przysługuje stronie zażalenie do organu II instancji. Niezawiadomienie strony
przez organ administracji o podjęciu postępowania pozbawia ją możliwości skutecznego dochodzenia swoich spraw w postępowaniu administracyjnym i może być
jedną z podstaw do zaskarżenia decyzji administracyjnej.

Wspieranie sportu przez gminy

W dniu 16 października br. wejdą w życie przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie. Ustawa ta zastąpi przepisy ustawy z dnia
18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (w mocy pozostawiono jedynie art. 43 tej ustawy regulujący kwestię uprawnień do prowadzenia rehabilitacji) oraz
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym.

W nowej ustawie obszerną regulację znalazła kwestia wspierania działalności sportowej przez jednostki samorządu terytorialnego, w tym oczywiście przez gminy.
Przede wszystkim tworzenie warunków, w tym organizacyjnych, sprzyjających rozwojowi sportu zostało uznane za zadanie własne gminy. Już rozszerzenie katalogu
zadań własnych o wspieranie sportu usuwało wiele niejasności pojawiających się na tle dotychczas obowiązujących przepisów. Ustawa szczegółowo, w porównaniu
z dotychczasowymi regulacjami, unormowała formy wspierania działalności sportowej.

Dotacja celowa. Pierwszą formą wspierania działalności sportowej jest dotacja celowa z budżetu gminy. Podstawowymi warunkami udzielenia klubowi sportowemu
dotacji celowej jest prowadzenie przez ten klub działalności na obszarze gminy. W większości przypadków warunek ten będzie spełniany ponieważ działalność
klubów sportowych niezbyt często wykracza poza granice terytorialne jednej gminy. Drugim warunkiem jest prowadzenie przez klub sportowy działalności, która
nie jest nakierowana na osiągnięcie zysku. Dotację celową gmina przekazuje klubowi sportowemu na zasadach określonych w przepisach ustawy o finansach
publicznych. Dotacja celowa przyznana klubowi sportowemu powinna być przeznaczona na realizację celu publicznego określonego wcześniej uchwałą rady gminy.
Dotacja celowa ma wpływać na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu sportowego lub zwiększyć dostępność społeczności lokalnej do
działalności sportowej prowadzonej przez klub.

Rada sportu. Kolejną formą wsparcia sportu przez gminę jest powołanie przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta) rady sportu, w której skład wchodzą przedstawiciele
organizacji i instytucji realizujących zadania w zakresie kultury fizycznej. Wójt (burmistrz, prezydent miasta) ustala skład i zasady powoływania członków rady sportu,
a także regulamin jej działania. Zadaniem rady sportu jest w szczególności opiniowanie: strategii rozwoju gminy w zakresie kultury fizycznej, projektu budżetu w części dotyczącej kultury fizycznej,
programów rozwoju bazy sportowej, projektu uchwały określającej cel publiczny z zakresu sportu oraz sposób finansowania zadań własnych w zakresie sportu.
Członkowie rady sportu wykonują swoje zadania społecznie.

Stypendia, nagrody, wyróżnienia. Gminy będą mogły ustanawiać i finansować stypendia sportowe oraz nagrody i wyróżnienia dla zawodników za osiągnięte przez nich
wyniki sportowe. Stypendia lub nagrody mogą być także przyznane trenerom prowadzącym szkolenie zawodników osiągających wysokie wyniki sportowe na arenie międzynarodowej lub krajowej.
Szczegółowe zasady, tryb przyznawania i pozbawiania oraz rodzaje i wysokość stypendiów sportowych, nagród i wyróżnień określa uchwałą rada gminy.

Klub sportowy. Kolejną istotną regulacją, jeśli nie najważniejszą, jest zmiana przez przepisy ustawy o sporcie ustawy o gospodarce komunalnej. W brzmieniu
wprowadzonym przepisem art. 61 ustawy o sporcie, przepis art. 10 ust. 3 ustawy o gospodarce komunalnej stanowi, że ograniczenia dotyczące tworzenia spółek
prawa handlowego i przystępowania przez gminę do takich spółek nie mają zastosowania do posiadania przez gminę akcji lub udziałów spółek zajmujących się
prowadzeniem klubu sportowego.